Ο άνθρωπος του Σπηλαίου Πετραλώνων Χαλκιδικής, ηλικίας 240.000-700.000 ετών και κατά άλλους 150.000, άλλες παρόμοιες περιπτώσεις ανά την Ελλάδα που φέρνουν στην επιφάνεια οι ανασκαφές και η επιστήμη γενικά, αποδεικνύουν ότι στη Θράκη υπήρχε ζωή προ χιλιάδων ετών. Τονίζεται ότι στη Χαλκιδική κατοικούσαν οι Σίθωνες/Μύγδονες Θράκες και όχι Μακεδόνες όπως λανθασμένα γράφουν πολλοί. Η Χαλκιδική κατακτήθηκε από τους Μακεδόνες κατά το 357-347 π.χ. από τον Φίλιππο Β΄ αλλά οι πόλεις της και οι Αποικίες των Νοτίων Ελλήνων συνέχισαν να ονομάζονται Θρακικές. Αρχαιολογικά ευρήματα σε διάφορες περιοχές, αποδεικνύουν την ύπαρξη ζωής στη Θράκη από την παλαιολιθική εποχή. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ευρήματα του Άρδα και Μακροποτάμου της Ροδόπης που δείχνουν ανθρώπινη ύπαρξη κατά την παλαιολιθική εποχή. Ο νεολιθικός οικισμός των Προσκυνητών Ροδόπης ανήκει στην 7η χιλιετία και της Παραδημής Ροδόπης στην 5η χιλιετία (αποδεικτικά ύπαρξης ανθρώπινης ζωής). Οι Θράκες κατά τους ιστορικούς-Γεωγράφους της αρχαιότητας ήταν το μεγαλύτερο Έθνος στον κόσμο μετά τους Ινδούς. Τα όρια της Θράκης κατά την Αρχαιότητα ήταν ο ποταμός Δούναβης (Ίστρος) προς Βορρά (σημερινά σύνορα Ρουμανίας-Βουλγαρίας), αλλά και πέραν αυτού, το Αιγαίον Πέλαγος προς νότο, ο Εύξεινος Πόντος προς Ανατολάς, ο Πηνειός ποταμός προς τα Νοτιοδυτικά (τουτέστιν ένα μέρος της σημερινής Θεσσαλίας-Περραιβία ανήκε στην Αρχαία Θράκη),το Βέρμιο όρος προς τα Δυτικά(κατοικούσαν εκεί Βρύγες Θράκες) και Βορειοδυτικά μέχρι την Ιλλυρία κατοικούσαν οι Παίονες Θράκες και βορειότερα οι ΘρακοΔαρδανοί, όπου υπήρχαν οι πόλεις Σκούποι ή Σκόποι (τα σημερινά Σκόπια), Γενέτειρα του Ιουστινιανού και Ναϊσσός (η σημερινή Νίσσα της Σερβίας), γενέτειρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Υπενθυμίζεται ότι οι Σλάβοι εμφανίστηκαν στη Χερσόνησο του Αίμου μετά τον 6ο μ.χ. αιώνα.
Επομένως ο Μέγας Κωνσταντίνος και ο Ιουστινιανός δεν είχαν καμία σχέση με τους Σλάβους όπως αναφέρεται από κάποιους ανιστόρητους. Ο Όλυμπος και η σημερινή μισή Δυτική Μακεδονία καθώς και η Κεντρική και η Ανατολική Μακεδονία ανήκαν στη Θράκη (βλέπε χάρτη Αρχ. Θράκης). Οι Μακεδνοί μέχρι τον 8ο αιώνα π.χ. κατοικούσαν στους 3 Νομούς περίπου της σημερινής Δυτικής Μακεδονίας (Κοζάνης-Καστοριάς-Φλώρινας). Ο Όμηρος και ο Στράβων αναφέρουν ότι οι Μυσοί και αργότερα Μοισοί (Θρακικός Λαός) κατοικούσαν και στις δύο όχθες του Δούναβη ποταμού (Ίστρου). Ως μέρη της Θράκης ο Όμηρος αναφέρει και την Πιερία, την Ημαθία και την Παιονία (μέρη ερατεινά =Χαριτωμένα) και όρη της Θράκης τον Όλυμπο και το Άθως (χιονοσκεπασμένα) (ΊλΞ΄225,Β΄30,Ε΄404,Όδ.Ά27,ζ΄240,λ΄315,Ιλ.Ξ΄229). Τα ίδια λέει και ο Στράβων στο Ζ΄ βιβλίο σελ.329 «Κατέχον δε την Χώραν ταύτη (Ημαθία) Ηπειρωτών τινές και Ιλλυριών, το δε πλείστον Βοττιαίοι και Θράκες. Θρακών δε, Πίερες μεν ενέμοντο την Πιερία και τα περί τον Όλυμπο, Παίονες δε τα περί τον Άξιον Ποταμόν και την καλουμένη δια τούτο Αμφαξίτιν, Ήδωνες δε και Βισάλται την λοιπή μέχρι Στρυμόνος». Αυτή τη Θράκη των Ελλήνων Θρακο-Πελασγών ο Όμηρος τη μνημονεύει ως Χώρα εύφορη «εριβώλαξ» Υ΄485, κτηνοτρόφο Ίλ. Λ΄222 ,ιππότροφο «Θρήκες ιπποπόλοι»,Ξ΄228 και πολύοινο (παρήγαγε πολλά κρασιά)(Ίλ.Ι΄72 και Όδ.ί194-196). Κατά τον Ηρόδοτο τα σύνορα της Θράκης δυτικά εκτείνονταν και μέχρι τη χώρα των Ιλλυριών (Αλβανία) και βόρεια μέχρι τον Ίστρο ποταμό (Δούναβη) που χώριζε τη Θράκη από τη Σκυθία (ιν:99). Ο Ίστρος ή Δούναβης ποταμός υπήρξε το βόρειο σύνορο της Ενιαίας Θράκης επί 1123 χρόνια. Η συνολική έκταση της Αρχαίας Θράκης υπερέβαινε τα 200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Παρατίθεται ο Χάρτης της Αρχαίας Θράκης με τα κατά τόπους Θρακικά φύλα, θρακικές πόλεις με την αρχαία και σύγχρονη ονομασία και τα πιθανά όρια της Οι Πελασγοί Θράκες διασπάστηκαν μεταξύ 2ας και 4ης π.χ. χιλιετίας σε πολλά Θρακικά φύλλα, τα οποία ανέρχονται κατά τους ιστορικούς σε 8 ή 19 ή 22 υποδιαιρούμενα σε πολλά μικρότερα, άνω των 50. Αυτά τα Φύλλα ζούσαν σε διάφορα μέρη της Θράκης, μετακινούμενοι ενίοτε, λόγω εκτοπισμού από ισχυρότερα φύλα ή μεταναστεύοντας ομαδικά προς επιβίωση στα Βορειοδυτικά παράλια της Μ. Ασίας ή τη Νότια Ελλάδα. Η Θράκη στην αρχαιότητα δεν ήταν ένα Κράτος ή Έθνος με τη σημερινή έννοια. Το έθνος των Θρακών ήταν Μέγιστο, Ισχυρότατο, Πολυπληθέστατο και Μαχιμώτατο. Μπορούσε κατά τον Στράβωνα να παρατάξει τουλάχιστον 15.000 ιππείς και 200.000 Πεζούς, (όταν ήταν αδύναμο). Όλα αυτά βέβαια αν ήταν ενωμένοι οι Θράκες. Δεν υπήρξαν όμως ποτέ ενωμένοι και όπως όλοι οι Έλληνες δεν σταμάτησαν τους αλληλοσπαραγμούς και τις έριδες.
Πηγή: thrakikh-estia.gr/