Μεσολάβησε η Μικρασιατική καταστροφή και η Ανατολική Θράκη των 23.971 τ.χ., με απόφαση των μεγάλων Δυνάμεων,(Αγγλία-Γαλλία-Ιταλία-ΗΠΑ) παραδόθηκε αμαχητί στους Τούρκους.
Οι φίλοι μας δέχτηκαν τους όρους του Κεμάλ και καταδίκασαν τους Ανατολικοθρακιώτες σε δεύτερο ξεριζωμό, χωρίς πλέον επιστροφή. Η Ανατολική Θράκη χάθηκε αμαχητί.
Στην Ελλάδα απέμεινε (δείγμα μόνο) η Δυτική Θράκη των 8.589 τ.χ., από το Νέστο μέχρι τον Έβρο (σημερινά όρια).
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για τη συνθήκη της Λοζάνης και την Ανταλλαγή Πληθυσμών στην ουσία έγινε διανομή πετρελαίων της Τουρκίας στους «ΜΕΓΑΛΟΥΣ».
Οι τότε Εφημερίδες έγραφαν για τη συνθήκη της Λοζάνης:
New York Times: «Αντικείμενο όλων των διαπραγματεύσεων ήταν η Μοσούλη και το δικαίωμα για μια θέση στα πετρέλαια. Οι ΗΠΑ όμως έπρεπε να ασχολούνται με άλλα ζητήματα και όχι με τα συμφέροντα των Βασιλιάδων του πετρελαίου. Οι μετέχοντες στη διάσκεψη μπορεί δημοσίως να συζητούσαν για την ειρήνη και τον πολιτισμό, αλλά ιδιαιτέρως μιλούσαν αποκλειστικά για τα πετρέλαια. Βλέπετε παίζονταν στο τραπέζι οι περιοχές όπου οι μελλοντικοί ανάδοχοι θα δυσκολεύονταν να διασφαλίσουν τα δικαιώματά τους ».
Η Pall Mall Gazette : «Η Αμερική θα ήταν πιο ειλικρινής αν δήλωνε ότι πράγματι δεν ενδιαφέρεται για τα θέματα της Μ. Ασίας, διευκρινίζοντας ότι εννοεί το ζήτημα της σφαγής εκατοντάδων χιλιάδων Χριστιανών, αφού όρμισε αυτοστιγμεί από την αντίπερα όχθη στο διεφθαρμένο τραπέζι με το λουκούλλειο γεύμα ».
Η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν με τα 10.000.000 χρυσά ρούβλια και όπλα και πυρομαχικά για 3 Μεραρχίες πού είχε δώσει στην Τουρκία (κατά τον Στρατηγό Αλή Φουάτ Τσεμπεσόου, απεσταλμένο του Κεμάλ στη Μόσχα), εξασφάλισε το απυρόβλητο των συνόρων της με την Άγκυρα και παράλληλα επέδειξε μία διάρκεια στην πολιτική της Χώρας, ως προς τον περιβάλλοντα χώρο της Μ. Ασίας και Μ. Ανατολής.
Η Γερμανία φαίνεται ότι εμπέδωσε γερές βάσεις όχι μόνο στην Τουρκία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου
Η Γαλλία που είχε υπογράψει συνθήκη με σκοπό να επανασυνδέσει τις φιλικές σχέσεις με την Κυβέρνηση της Άγκυρας, στις 20-10-1921 (1 χρόνο πριν τη στρατιωτική νίκη των Τούρκων κατά των Ελλήνων) έλαβε (Μάιο 1923 στη διάσκεψη της Λοζάνης)το 23,75% των μετοχών της Εταιρείας Τουρκικών Πετρελαίων .
Η Αγγλία η οποία Χρησιμοποίησε τον Ελληνικό Στρατό για τη διπλωματία της (Τσόρτσιλ), πήρε το 23,75% των ανωτέρω μετοχών για τη SHELL, το 23,75% για την ΑγγλοΠερσική Ντ’ Αρσύ και την ΚΥΠΡΟ.
ΟΙ ΗΠΑ το 23,75% για Αμερικάνικη πετρελαϊκή Εταιρεία πολλά άλλα έργα και έγινε έκτοτε λόγω οικονομικών συμφερόντων στην περιοχή, ο μόνιμος προστάτης της Τουρκίας, ανέχεται την κατοχή της Κύπρου από τον Τουρκικό Στρατό και πιέζει ασύστολα την Ευρώπη για να δεχθεί την Τουρκία στους κόλπους της.
Η Ιταλία Μάλλον έμεινε απ’ έξω.
Να λοιπόν γιατί παραχωρήθηκε η Ανατολική Θράκη αμαχητί στην Τουρκία, βιάστηκε η ιστορία και οι Ασιάτες Τούρκοι κατέχουν τον 21ο αιώνα, κομμάτι της Ευρώπης (Την Αν. Θράκη) με βλέψεις και ευχή του πατερούλη τους Κεμάλ για προσάρτηση και της Δυτικής Θράκης στη Μητέρα τους Πατρίδα
Πάνω από 250.000 Έλληνες Θράκες, το 1922, διατάχθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους μέσα σε 30 μέρες και να περάσουν τον ποταμό Έβρο. Σκηνές επιστροφής απερίγραπτες. Απελπισμένοι, απογοητευμένοι, πεινασμένοι, ρακένδυτοι και ψυχικά δολοφονημένοι προχωρούσαν προς την Ελεύθερη Ελλάδα. Είχαν το κεφάλι στραμμένο προς τα πίσω ατενίζοντας για τελευταία φορά τα πάτρια εδάφη και τα σπίτια τους αλλά από φόβο να μην τους προλάβει η Τούρκικη λαίλαπα και δεν φθάσουν στην ελεύθερη Ελλάδα.
Μετά τη Μικρασιατική καταστροφή η Ελλάδα υποχρεώθηκε να υποδεχθεί όλο τον προσφυγικό Ελληνισμό χωρίς οικονομική αντοχή και ορθή οργάνωση.
Οι πρόσφυγες Έλληνες άφησαν στην Τουρκία περιουσίες αξίας 100.345.427.910 δρχ ενώ οι Τούρκοι στην Ελλάδα μόλις 8.595.523.113 δρχ. Οι Θρακιώτες ποτέ δεν αποζημιώθηκαν για τις μεγάλες περιουσίες που αναγκάστηκαν να παρατήσουν στην Ανατολική Θράκη (Ανταλλάξιμα) χάριν της Ελληνοτουρκικής φιλίας. Υπήρξε θέμα επιβίωσης των προσφύγων. Πολλά τα δεινά, απερίγραπτη η κατάσταση. Το δράμα το ζήσαμε στο πετσί μας, το ακούσαμε και το είδαμε.
Οι Θράκες των χαμηλών τόνων, με τις γνώσεις, τον πολιτισμό τους και το χαρακτήρα τους, κατόρθωσαν γρήγορα να ενσωματωθούν, να προσαρμοστούν και να προσγειωθούν στη νέα Ελληνική πραγματικότητα. Ταλαιπωρήθηκαν, έζησαν κακουχίες για πολλά χρόνια, αδικήθηκαν παραγκωνίστηκαν, αλλά επιβίωσαν, αναπτύχθηκαν και ανάδειξαν προσωπικότητες.
Μετά από 88 χρόνια : α. Τα χωράφια των προσφύγων χαρακτηρίζονται Κληροτεμάχια και όχι αγροτεμάχια όπως των λοιπών Ελλήνων. Με νόμους του κράτους κληρονομούνται από τα παιδιά τους εξ αδιαιρέτου, δημιουργούνται διαφορές και δεν αποκτούν ανάλογη αξία. Σε 20 στρέμματα αγροτεμαχίου των ντόπιων (με άδεια του Ελληνικού Κράτους) κτίζονται 1.000 τ.μ. οικοδομής, ενώ στα 20 του Κληροτεμαχίου των προσφύγων μόνο 200 τ.μ..
β. Το Επίσημο Τουρκικό Κράτος, μέσω του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής επιχορηγεί τους Μουσουλμάνους της Δυτικής Θράκης κατά 66% για να αγοράζουν τα χωράφια των Χριστιανών με απώτερο και αποκλειστικό σκοπό να πάρουν το μεγαλύτερο μέρος της γης στη Δυτική Θράκη και να ζητήσουν κάποτε την αυτονομία της και στη συνέχεια ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα τους για να συνεχίσουν προφανώς τη Γενοκτονία. Τι κάνει το Ελληνικό Κράτος για όλα αυτά;
Ήδη οι πολιτιστικοί τους Σύλλογοι στη Δυτική Ευρώπη και τη Δυτική Θράκη αυτοαποκαλούνται Τούρκικοι, ομιλούν περί αυτονομίας της Δ. Θράκης, έχουν τυπώσει και σημαία αυτόνομης Δ. Θράκης ίδια με την τουρκική αλλά σε πράσινο χρώμα.
Εισάγονται κάθε χρόνο 300 περίπου Μουσουλμανόπαιδες της Δ. Θράκης στα δημόσια Ελληνικά Πανεπιστήμια και με βαθμό το 2 ακόμη και όχι το 10 που είναι η Βάση για όλα τα Ελληνόπουλα.
Στην Τουρκία δεν επιτρέπουν καν τη λειτουργία της Σχολής της Χάλκης ενώ στα Ελληνικά Λύκεια και Γυμνάσια της Δ. Θράκης διδάσκεται η Τουρκική γλώσσα με απόφαση Ελληνικής Κυβέρνησης. Δεν δέχονται στην Τουρκία την οικουμενικότητα του Πατριαρχείου.
Στην Ελλάδα σεβόμαστε τη Θρησκεία τους και τα τζαμιά τους ενώ στην Τουρκία τις Εκκλησίες μας τις γκρέμισαν ή τις έκαναν τζαμιά. Αυτή τη στιγμή με κονδύλια της ΕΟΚ η Αγία Σοφία της Βιζύης Μετατρέπεται σε Τζαμί όπως και ο Αηγιώργης των Επιβατών, ενώ την Αγία Παρασκευή (Επιβατών) την ισοπέδωσαν και την έκαναν Παιδική χαρά. Με επιδόματα πολυτέκνων επιβραβεύονται από το Ελληνικό κράτος οι Μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης οι αυτοαποκαλούμενοι Τούρκοι, τα οποία πληρώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι. Απολαμβάνουν δημοκρατικότατα τα δικαιώματα τους και την ισονομία στην Ελλάδα οι φίλοι μας οι Μουσουλμάνοι. Μήπως μπορούν να μας πουν τι συμβαίνει με τους Έλληνες της Πόλης στην Τουρκία. Δεν φθάνουν αρκετές ώρες αν αναφερθούν όλες οι παραβιάσεις της συνθήκης της Λοζάνης και τα Τούρκικα τερτίπια. Τον πρώτο χρόνο μόνον ( 1923) οι Τούρκοι παραβίασαν τα 11 από τα 162 άρθρα της Συνθήκης της Λοζάνης. Δεν ξεχνάμε τις εγκληματικές θηριοδείες των Γειτόνων μας και απαιτούμε δικαίωση και αποκατάσταση της αλήθειας για την ψυχή των προγόνων μας για την Ιστορία και το μέλλον των απογόνων μας.
Είμαστε κληρονόμοι της ιστορίας και του πολιτισμού, που οι προγονοί μας δημιούργησαν επί χιλιετίες στην Αλησμόνητη Θράκη.
Έχουμε υποχρέωση και κάθε δικαίωμα, να τιμάμε τη μνήμη των προγόνων μας που δολοφονήθηκαν και ξεριζώθηκαν από τη Θρακική γη και να Διεκδικούμε την Ιστορική μας δικαίωση για το έγκλημα της Γενοκτονίας που διέπραξαν κατά του Θρακικού Ελληνισμού αλλά η Τουρκία και η Βουλγαρία. Μα αυτοί που διέπραξαν τις γενοκτονίες του Θρακικού Ελληνισμού θα ισχυρισθούν κάποιοι ότι δεν υπάρχουν.
Ασφαλώς όμως υπάρχει το κράτος και οι απόγονοι τους που κληρονόμησαν παράνομα και μέσα από εγκληματικές ενέργειες, περιουσίες, εδάφη και πολιτισμό που ποτέ δεν δημιούργησαν και δεν δικαιούνταν. Είναι αυτοί που επικροτούν τις εγκληματικές πράξεις των Νεότουρκων, που συνέχισαν το έργο τους το 1955 στην Κωνσταντινούπολη και το 1974 στην Κύπρο, που ανατρέφουν Γκρίζους Λύκους και συνεχίζουν θρασύτατα να παραβιάζουν τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και εποφθαλμιούν τη Δ. Θράκη. Είναι γνωστό ότι η Τουρκία :
-Δεν σταματάει ποτέ τις επεκτατικές της βλέψεις όταν αισθάνεται Ισχυρότερη.
-Δεν υποχωρεί ποτέ στη Διπλωματία και ας γνωρίζει ότι υποστηρίζει το άδικο.
-Δεν συμβιβάζεται παρά μόνο όταν είναι ηττημένη και τότε με παζάρια.
-Δεν έχει φραγμό, ούτε ιερό και όσιο. Μέχρι πότε θα ανέχεται η παγκόσμια Κοινότητα το θράσος και τη συμπεριφορά τους.
Ευτυχώς φίλοι μας Ευρωπαίοι που ανέχθηκαν κάποτε τη Γενοκτονία του Ελληνισμού και παρέδωσαν την Ανατολική Θράκη το 1922 στους Τούρκους, άρχισαν να αντιλαμβάνονται τα λάθη τους και δεν τους θέλουν τώρα στην Ευρώπη. Ελπίζουμε ότι κάποτε θα γίνει πολιτική ένωση της Ευρώπης και οι Ευρωπαίοι θα περιορίσουν την Τουρκία στο χώρο της Ασίας, θα επεκτείνουν τα χωρικά ύδατα και τον εναέριο Χώρο της Ελλάδας που θα είναι και της Ευρώπης στα 12 μίλια θα καθορίσουν τη θαλάσσια οικονομική Ζώνη και θα κατορθώσουν να ανακόψουν και να εμποδίσουν την εμπλοκή των Αμερικάνων. Ας επαγρυπνούμε και ας διαφωτίσουμε την κοινή γνώμη μέσω των ΜΜΕ-ΙΝΤΕΡΝΕΤ και βιβλίων, Σχολικών και μη, για να τους γνωρίσει η ανθρωπότητα να τους κρίνει και να τους κατατάξει εκεί που τους αρμόζει.
Η Ελληνική πολιτεία, μέσα στο πνεύμα της Ελληνοτουρκικής φιλίας και συνήθους Ελληνικής υποχωρητικότητας, ουδέποτε ήγειρε θέμα αναγνώρισης αυτής της γενοκτονίας επί 1 σχεδόν αιώνα.
Η Βουλή των Ελλήνων με τους Νόμους 2193 του 1994 και 2645 του 1998 όρισε απλά ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων και των Μικρασιατών αντίστοιχα.
Τη γενοκτονία των Θρακών τη λησμόνησε η Βουλή των Ελλήνων. Δεν τη γνωρίζουν προφανώς οι Έλληνες Βουλευτές. Τις υπομνήσεις και τις διαμαρτυρίες και αντιδράσεις των Θρακών επί αυτού, καθώς και τα ατράνταχτα στοιχεία και ντοκουμέντα των Ιστορικών δεν τα έλαβαν υπόψη Η επίσημη Ελληνική πολιτεία γενικά, ήταν και παραμένει άδικη για τους χαμηλών τόνων Θράκες που δεν έχουν συνηθίσει να παρακαλάνε, να εκλιπαρούν και να έρπονται για να αποδείξουν τα αυταπόδεικτα.
Η άγνοια, η αδιαφορία και η άδικη και ταξική συμπεριφορά των πολιτικών πληγώνει τους περήφανους Θράκες οι οποίοι στο 7οπαγκόσμιο συνέδριο τους το 2006 στο Διδυμότειχο αποφάσισαν και καθιέρωσαν ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Θρακών, από τους Τούρκους, την 6η Απριλίου. Το 1914 στις 6 Απριλίου, Κυριακή του Πάσχα, «το Μαύρο Πάσχα» είχε αρχίσει ο οριστικός ξεριζωμός των υπολοίπων Θρακών, που είχαν διασωθεί από τις θηριωδίες των Νεότουρκων κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων του 1912-1913.
Πηγή: thrakikh-estia.gr/