Η Θράκη ήταν καρποφόρος τόπος και είχε πολλών ειδών καρπούς. Η Αδριανούπολη ήταν άφθαστη για τους καρπούς της και οι Σαράντα Εκκλησιές λεγόταν Καρποδαίμων. Υπήρχαν μήλα, αμύγδαλα, καρύδια, βερύκοκα, αχλάδια, ροδάκινα, ξυνόμηλα, Ήταν τόσο άφθονα που αφού ο κόσμος χόρταινε και πουλούσε, μάζευε και τα αποθήκευε στεγνωμένα (αποξηραμένα). Όλο τον χειμώνα έτρωγε από αυτά και έκανε τα λεγόμενα χουσάφια (κομπόστες αραιές) που τα έτρωγε το καλοκαίρι με τυρί και ψωμί. Αποξήραινε τα φρούτα και αφού τα έβραζε έκανε χυμό και τον άπλωνε σαν πέτσα και το ονόμαζε πεστίλι. Δεν είχε μόνο την τέχνη να τα συσκευάζει σε κουτιά κατάλληλα για το εμπόριο. ‘Ετρωγε όμως άφθονα από αυτά που είχε φυλαγμένα στα κελάρια για τα νυχτέρια του χειμώνα, όταν μαζεύονταν οι γειτόνισσες και δούλευαν ως τα μεσάνυχτα και έλεγαν ιστορίες και παραμύθια.
Υπήρχε αφθονία κερασιών και μένει αλησμόνητο ο τρύγος των κερασιών του Αγίου Κωνσταντίνου, εποχή που ωρίμαζαν. Υπήρχαν βύσσινα, βερίκοκα με τα' αμάξια καρύδια με τα τσουβάλια και πληθώρα αχλαδιών. Ο τρύγος των φρούτων ήταν πανηγύρι, όπως ο τρύγος των αμπελιών, τουλάχιστον στις Σαράντα Εκκλησιές και την Αδριανούπολη.
‘Ετσι λοιπόν υπήρχαν άφθονα και καλής ποιότητος καρύδια για τα σαραγλιά και τις σκορδαλιές και τα γλυκά, αμύγδαλα για τα κόλλυβα και τα σαραγλιά και τις λεχουσιάτικες σούπες Τα κερνούσαν όλο το χειμώνα στους μουσαφίρηδες (επισκέπτες) όπως ψυχές (αμύγδαλα) καθαρές και άσπρες στο πιάτο με σταφίδες. ‘Εκαναν δε και τις περίφημες μουστολαμπάδες περνώντας τις μεγάλες ψυχές (αμύγδαλα) στην κλωστή και πασπάλιζαν τα λουκούμια και τον κολυβόζωμο με άφθονο καρύδι.
Στην Θράκη οι πορτοκαλιές και οι λεμονιές δεν ευδοκιμούσαν λόγω του κρύου. Γι' αυτό τα λεμόνια και τα πορτοκάλια τα αγόραζαν όπου ερχόταν στις αγορές συσκευασμένα σε τσιγαρόχαρτο και σε κασόνια ξύλινα.
Βιβλιογραφία:
Αρχείο Θράκης: Τροφές και δίαιτα Θρακών
Αφηγήσεις (συνταγές) από πρόσφυγες κατοίκους Πέτρας Αν.Θράκης
Πηγή: users.sch.gr