Υλικά
- 1 κιλό κιμά
- 2 μεγάλα κρεμμύδια ή 2 πράσα ψιλοκομένα
- 1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
- 2 φλυτζάνες σπορέλαιο
- 1 κιλό περίπου αλεύρι
- 2 φλιτζάνες νερό
- 4 αυγά
- 1 κοφτό κουταλάκι αλάτι
- 1 κουταλιά ξύδι
Εκτέλεση
Βάζουμε σε ένα μεγάλο μπολ το νερό, το αυγό, το αλάτι, το ξύδι τα χτυπάμε καλά και αρχίζουμε να προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι ζυμώνοντας ταυτόχρονα τα υλικά, ως που να έχουμε μια ζύμη που να μην είναι πολύ μαλακή αλλά ούτε πολύ σφιχτή. Για τη ζύμη θα χρειαστούμε περίπου το μισό αλεύρι, το υπόλοιπο θα το χρησιμοποιήσουμε για το άνοιγμα των φύλλων. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί και ετοιμάζουμε τη γέμιση. Σε μία κατσαρόλα βάζουμε το λάδι το αφήνουμε να καεί και τσιγαρίζουμε τα ψιλοκομμένα κρεμμύδια ή τα πράσα. Στη συνέχεια προσθέτουμε τον κιμά, το υπόλοιπο νερό το αλάτι και τον αφήνουμε να βράσει. Όταν χαθεί το νερό το κατεβάζουμε από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει.
Χωρίζουμε τη ζύμη σε 12 κομμάτια ένα για κάθε φύλλο και ανοίγουμε τα φύλλα. Στρώνουμε το πρώτο φύλλο στο ταψί το ραντίζουμε με σπορέλαιο με τη βοήθεια ενός κουταλιού και βάζουμε επάνω το δεύτερο φύλλο. Το ραντίζουμε και αυτό με λάδι. Αφού προσθέσουμε στη γέμιση 2 αυγά και ανακατέψουμε καλά παίρνουμε μία μικρή ποσότητα και την απλώνουμε πάνω από τα φύλλα. Με αυτό τον τρόπο τοποθετούμε εναλλάξ τα φύλλα με τη γέμιση. Τα τελειώματα των φύλλων που βγαίνουν από το ταψί δεν τα κόβουμε. Τα αφήνουμε να αγκαλιάσουν το τοίχωμα του ταψιού και στο τέλος τα γυρνάμε όλα μαζί προς το εσωτερικό του ταψιού έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα στεφάνι γύρο από την πίτα. Χαράζουμε την πίτα σε κομμάτια και την αλείφουμε με το αυγό που έχει περισσέψει. Την ψήνουμε στους 150 βαθμούς για μια ώρα περίπου.
Παράδοση
Την πίτα αυτή την κάνανε οι γυναίκες της Θράκης την παραμονή της πρωτοχρονιάς βάζοντας από κάτω διάφορα αντικείμενα (τα σημάδια όπως τα έλεγαν) όπως όσπρια ξυλάκια και φυσικά το παραδοσιακό φλουρί. Το κάθε αντικείμενο αντιστοιχούσε σε ένα από τα περιουσιακά στοιχεία της οικογένειας και ανάλογα με το ποιο από αυτά έπεφτε στο κομμάτι του κάθε μέλους της, έπαιρνε και την αντίστοιχη κληρονομιά. Όσο για το στεφάνι που επιδίωκαν να σχηματίζετε γύρο από την πίτα γίνεται καθαρά για πρακτικούς λόγους και όχι τόσο για αισθητικούς. Με αυτό τον τρόπο σφραγίζανε τα κενά που τυχόν να υπήρχαν ανάμεσα στην πίτα και στα τοιχώματα του ταψιού ώστε ο αέρας να παγιδεύεται ανάμεσα στα φύλλα και να φουσκώνει η πίτα. Η πίτα όσο πιο πολλά αυγά έχει τόσο περισσότερο φουσκώνει.
