Με ξεχωριστή εθιμοτυπία παρουσιάζονται στους Πετρινούς και Σκοπελινούς τα έθιμα της Πασχαλιάς. Αναφέρονται τα πιο αξιοσημείωτα που αρχίζουν από την μεγάλη Πέμπτη.
-Το πρωί της μεγάλης Πέμπτης οι νοικοκυρές μαζεύουν τα σκουπίδια (φροκαλίζνα) από το σπίτι και τα καίνε μπροστά στην πόρτα (καίγνα τις ψύλλοι). Στο πάνω μέρος της πόρτας κρεμούν κι’ ένα κόκκινο πανί περίπου ένα μέτρο και το αφήνουν έτσι κρεμασμένο ως το βράδυ. Το κόκκινο πανί λένε ότι συμβολίζει την παρθενιά της Παναγίας. Βάφουν και τα κόκκινα αυγά εκ των οποίων τρία τα βάζουν στο εικονοστάσι του σπιτιού για να μείνουν εκεί μέχρι την μεγάλη Πέμπτη της επόμενης χρονιάς. Όπως πιστεύουν τα αυγά αυτά δεν χαλούν. Την επόμενη μεγάλη Πέμπτη τα χώνουν σε μια γωνιά του αμπελιού για να μη το βρεί το χαλάζι.. Την ημέρα αυτή την λένε «Κόκκινη Πέμπτη». Είναι αργία και απαγορεύεται κάθε εργασία. Η επόμενη μέρα «η Μεγάλη Παρασκευή» είναι επίσης αργία.
- Το μεγάλο Σάββατο το πρωί οι γυναίκες ζυμώνουν τα λαμπρόψωμα (τσουρέκια, κουλήκια, κούκλες =μικρές πίτες). Στη μέση του τσουρεκιού βάζουν και από ένα κόκκινο αυγό. Μετά την Ανάσταση πηγαίνουν στα μνήματα (τα λημόργια). Ο καθένας αφήνει επάνω στον τάφο του πεθαμένου του μερικές πίτες (κουλήκια) και κόκκινα αυγά για να φάει και ο νεκρός. Κολλάει στο σταυρό του τάφου ένα κερί, κάνει το σημείο του σταυρού και φεύγει. Έπειτα από λίγη ώρα πηγαίνουν τα μικρά παιδιά του σχολείου, μαζεύουν τα αυγά και τα κουλήκια και τα τρώνε ή τα χαρίζουν σε περαστικούς ή ζητιάνους.
-----------------------------------------------------------------------
Αυτός
ήταν σε γενικές γραμμές ο τρόπος ζωής των Πετρινών και Σκοπελινών και
αυτές οι εθνικές και θρησκευτικές παραδόσεις, οι οποίες θέλουμε να
πιστεύουμε ότι μας βοηθούν να γνωρίσουμε ένα μικρό, αλλά αξιόλογο
κομμάτι του Ελληνισμού της Ανατ. Θράκης που έφτασαν στην Ελλάδα
κουρελιασμένοι στο σώμα και στη προσωπικότητα αλλά όρθιοι στην ψυχή.Η προσπάθεια παρουσίασης της λαογραφίας της Πέτρας και Σκοπέλου αποσκοπεί στη γνώση της λαϊκής μας κληρονομιάς και στη διάσωση των παραδοσιακών μας στοιχείων γιατί «ευτυχείς είναι οι λαοί που δεν έχουν ιστορία αλλά δυστυχείς αυτοί που έχουν ιστορία αλλά την αγνοούν».
Βιβλιογραφία:
- Θρακικά –Δημ. Α. Πετρόπουλου
- Αφηγήσεις κατοίκων Πέτρας
-----------------------------------------------------------------------
Πηγή: users.sch.gr