Κούσατε χωροχωριανοί, Στέργιος ξεπισμάνιψι
Από την αγριδιά κατέβκι, κι να παντρευτεί γυρεύει
Στέργιος ξεπισμάνιψι, τώρα νύφ' πισμάνιψι
Τώρα Στέργιο μ' είν' αργά, κι νύφ' δε θέλει παντρειά
Λάλο τσ' την αρμήνευι, Στέλιος την παρακαλεί
Πάρε μι βρε Στεργιανή μου, θα καλοπιρνάς μαζί μου
Φευγάτι απ' τα μάτια μου, δε σι θέλω γι άντρα μου
Άιντι Στέργιο μπουνταλά, καλά ήσαν πάν' στην αγριδιά
Στέργιος ξεπισμάνιψι, Στεργιανή πισμάνιψι
Ας τ' ακούσουν οι καμπόσοι, πως κι γ'ναίκες έχουν γνώση