Στον τοίχο της ταβέρνας του μικρού χωριού έγραφε: «Στραβοβούβαλη η μάνα, κανακάρισσα η κόρη και αλίμονο σε κείνον που θα πάρει το αγγόνι».
Τι είναι αυτό που ρωτάει το αίνιγμα; ρώτησε κάποιος από την παρέα. Ε’ καλά τώρα, κληματαριά, σταφύλι, κρασί απάντησε ο άλλος, και ένας τρίτος που είχε αδυναμία στους μύθους είπε "εγώ θα σας πω πάνω σ’ αυτό, το μύθο του Νώε και του διαβόλου". Και άρχισε να διηγείται:
«Μετά τον κατακλυσμό, ο Νώε άρχισε πάλι να κάνει το νοικοκυριό του. Ανάμεσα στα άλλα αποφάσισε να φυτέψει και ένα αμπέλι. Την ώρα που φύτευε πέρασε ο διάβολος "τι φυτεύεις; "τον ρώτησε. "Κληματόβεργες" του είπε ο Νώε, "που θα μεγαλώσουν και θα μου δώσουν το πιο γλυκό φρούτο, το σταφύλι". Αφού είναι τόσο καλό φρούτο θα έρθω να βοηθήσω και εγώ’ του είπε ο διάβολος και έτρεξε αμέσως, έσφαξε ένα αρνί, ένα λιοντάρι και ένα γουρούνι και έβαλε το αίμα τους μέσα σε ένα δοχείο. Μετά πήγε να βοηθήσει τον αμπελουργό. "Εγώ" του είπε, "θα σου ποτίσω τα κλήματα με κάτι που θα τα κάνει να μεγαλώνουν πολύ γρήγορα".
Το αποτέλεσμα της βοήθειας του διαβόλου το ξέρουμε όλοι. Όταν τρώει ο άνθρωπος τα σταφύλια, είναι ήσυχος σαν αρνί. Όταν πίνει κρασί, γίνεται σαν λιοντάρι και όταν παραπιεί κιλιέται μεθυσμένος σαν το γουρούνι»
Η αμπελουργία στην Θράκη ήταν διαδεδομένη και τα κρασιά της ήταν φημισμένα. Το κάθε σπίτι είχε το αμπέλι του και έκανε τα κρασιά που θα χρησιμοποιούσε όλο τον χρόνο αλλά υπήρχαν και πολλές συντεχνίες οινοποιίας ιδιαίτερα στην περιοχή των Σαράντα Εκκλησιών.
Πηγή: users.sch.gr