Αναφέρονται μόνο εκείνα που είναι ιδιαίτερα στην Πέτρα και τη Σκόπελο.
Όταν το παιδί γεννηθεί το αλατίζουν και μετά είκοσι τέσσερις ώρες το πλένουν από το αλάτι. Απαγορεύεται να επισκεφθούν τη λεχώνα άνδρας ή γυναίκα που έχει έλθει πριν σε συνουσία. Απαγορεύεται επίσης να επισκεφθεί τη λεχώνα γυναίκα που έχει την έμμηνό της ρήση, γιατί πιστεύουν πως το νεογνό βγάζει σπυριά στο κεφάλι. Οχτώ ημέρες μετά τον τοκετό η λεχώνα δεν βγαίνει από το σπίτι. Μετά τις οχτώ μέρες της επιτρέπεται να βγαίνει στην αυλή του σπιτιού. Στις σαράντα μέρες έρχεται η μαμή, παίρνει το μωρό και τη μητέρα του και τους οδηγεί στην εκκλησία για να διαβάσει ο παπάς. Σε περίπτωση άμεσου κινδύνου για το μωρό πριν να συμπληρωθούν οι 40 ημέρες, καλείται ο παπάς στο σπίτι για να διαβάσει τις σχετικές ευχές. Την τελετή αυτή τη λένε μεσοσαράντισμα και όταν ακόμη οι μέρες μετά τον τοκετό δεν είναι μισές από σαράντα. Πριν να συμπληρωθούν οι σαράντα ημέρες από τον τοκετό δεν επιτρέπεται στη γυναίκα να πάει στην εκκλησία, γιατί είναι «λερωμένη». Μετά τις σαράντα μέρες μπορεί να βγαίνει και έξω από το σπίτι και να πηγαίνει και στην δουλειά, ενώ πριν της ήταν απαγορευμένο. Καθένας που επισκέπτεται τη λεχώνα έχει υποχρέωση, όταν φύγει να αφήσει στο σπίτι κάτι από πάνω του, μία τρίχα, μία κλωστή, ένα μικρό κομμάτι πανί ή οτιδήποτε άλλο. Η μητέρα του παιδιού, όταν φύγει ο επισκέπτης, βάζει σ’ ένα θυμιατό ότι άφησε ο ξένος και θυμιάζει το μικρό για να μη βασκαθεί. Επίσης κάθε επισκέπτης άφηνε ένα νόμισμα κάτω από το μαξιλάρι του μωρού ή το έβαζε στον κόρφο του λέγοντας: «σαν αρνί να κοιμάται». Ο πατέρας του παιδιού δεν επιτρέπεται να μένει έξω από το σπίτι ύστερα από τη δύση του ηλίου μέχρι να σαραντίσει η λεχώνα. ‘Αν αναγκασθεί να βρεθεί έξω, είναι υποχρεωμένος, γυρίζοντας στο σπίτι του για να μπει μέσα, να περάσει από πάνω από φωτιά που καίει μέσα σ’ ένα κεραμίδι τοποθετημένο στην πόρτα του σπιτιού. ‘Ετσι πιστεύεται ότι η φωτιά διώχνει το κακό.
-----------------------------------------------------------------------
Αυτός
ήταν σε γενικές γραμμές ο τρόπος ζωής των Πετρινών και Σκοπελινών και
αυτές οι εθνικές και θρησκευτικές παραδόσεις, οι οποίες θέλουμε να
πιστεύουμε ότι μας βοηθούν να γνωρίσουμε ένα μικρό, αλλά αξιόλογο
κομμάτι του Ελληνισμού της Ανατ. Θράκης που έφτασαν στην Ελλάδα
κουρελιασμένοι στο σώμα και στη προσωπικότητα αλλά όρθιοι στην ψυχή.Η προσπάθεια παρουσίασης της λαογραφίας της Πέτρας και Σκοπέλου αποσκοπεί στη γνώση της λαϊκής μας κληρονομιάς και στη διάσωση των παραδοσιακών μας στοιχείων γιατί «ευτυχείς είναι οι λαοί που δεν έχουν ιστορία αλλά δυστυχείς αυτοί που έχουν ιστορία αλλά την αγνοούν».
Βιβλιογραφία:
- Θρακικά –Δημ. Α. Πετρόπουλου
- Αφηγήσεις κατοίκων Πέτρας
-----------------------------------------------------------------------
Πηγή: users.sch.gr